Choreoterapia to inaczej terapia tańcem. Polega na wykorzystaniu ruchów w rytm muzyki do procesu emocjonalnej, fizycznej i społecznej integracji. Jej charakterystyczną zasadą jest to, że uczestnicy nie uczą się żadnych kroków. Najważniejsza jest improwizacja. Panuje też pełna dowolność. Terapeuta w żaden sposób nie ocenia poprawności wykonywanych ruchów.

Choreoterapia opiera się na założeniu, że ciało i umysł człowieka są ze sobą połączone i nie da się ich rozdzielić. Poprzez ruch można zaprezentować stan emocjonalny. Również dzięki niemu na niego wpływamy i dokonujemy zmian w sferze psychicznej. Terapia tańcem jest zatem często wykorzystywana jako wsparcie leczenia psychiatrycznego lub innych metod psychoterapeutycznych. Choreoterapia przeznaczona jest dla wszystkich osób. Na zajęcia może zapisać się każdy, kto chce zadbać o dobre samopoczucie psychiczne, rozwijać się i poprawić jakość życia. Terapię tego typu wykorzystuje się we wspomaganiu leczenia wielu schorzeń i zaburzeń. Wskazania to m.in.:

• choroby psychiczne (zwłaszcza depresja i schizofrenia),

• niepełnosprawność intelektualna,

• ograniczenie sprawności motorycznej,

• zaburzenia lękowe

• zespół stresu pourazowego,

• mózgowe porażenie dziecięce,

• problemy z kontrolowaniem agresji

• choroby neurologiczne (np. choroba Alzheimera, choroba Parkinsona),

• zaburzenia odżywiania,

• uzależnienia,

• zaburzenia osobowości,

• żałoba,

• autyzm,

• choroby onkologiczne.

Na choreoterapię możesz się zapisać, jeżeli dokucza ci niska samoocena, brakuje ci pewności siebie lub z różnych przyczyn czujesz się wykluczony społecznie. Na co pomaga terapia tańcem? Terapia tańcem pozwala odzyskać harmonię między ciałem i umysłem. Poprzez ruch i muzykę można dążyć do poznania siebie, a także nauczyć się komunikować swoje emocje i potrzeby. Poddanie się tańcowi powoduje, że relaksujemy się, pozbywamy się wewnętrznych blokad, negatywnych myśli, a także lęków i napięcia psychicznego. Zaczynamy też odczuwać przyjemność, jaką dają taniec i muzyka. Wielu osobom pomaga to zapomnieć na pewien czas o chorobie. Choreoterapia pozwala na uświadomienie sobie negatywnych wydarzeń i przeżyć, które mogły mieć wpływ na kształtowanie się osobowości i obecne problemy. Dzięki niej możemy pozbyć się wstydu związanego z rozmową z psychoterapeutą lub psychiatrą. Brak ocen i pełna możliwość wyrażenia siebie powodują, że wzrasta samoocena.

Terapia tańcem to również bardzo ważny ruch, zwłaszcza przy chorobach neurologicznych. Dzięki niemu poprawia się sprawność motoryczna i postawa ciała, zwiększa się ruchomość w stawach, wzmacniają się mięśnie. Choreoterapia pozwala także lepiej poznać swoje ciało i jego możliwości.

Jak wyglądają zajęcia z choreoterapii?

Zajęcia z choreoterapii mogą odbywać się indywidualnie lub grupowo, jednak nawet w przypadku większej liczby uczestników jest miejsce na indywidualizm i improwizację. Każda osoba na terapii jest traktowana holistycznie i indywidualnie. Nie jest także do niczego zmuszana – jeżeli w danej chwili nie ma ochoty na ruch, nie musi go wykonywać. Choreoterapia może odbywać się na oddziałach szpitalnych, a także w domach opieki, domach dziecka i ośrodkach leczenia uzależnień.

Uczestnicy zajęć z choreoterapii mogą tańczyć solo, w parach, w czteroosobowych grupach lub ustawieni w kole. Każda kombinacja ma inny cel terapeutyczny (np. nawiązanie kontaktu z innymi, współdziałanie, zwiększenie poczucia bezpieczeństwa). Terapeuci uczą podstawowych kroków tradycyjnych tańców ludowych, towarzyskich i pochodzących z innych kultur. Jednak są one jedynie wskazówką i podłożem do wykonywania ruchów. Na zajęciach z choreoterapii nie tylko się tańczy, ale także wykonuje różnego rodzaju zabawy i ćwiczenia ruchowe.