Stawianie baniek (łac. cucurbitas ponere) jest jedną z metod terapeutycznych stosowanych w tradycyjnej medycynie chińskiej. Do zabiegu używa się specjalnych naczynek (baniek), które przystawia się do skóry określonych okolic ciała. Celem zabiegu jest wytworzenie w bańce podciśnienia, doprowadzając do podrażnienia receptorów znajdujących się w skórze. Powoduje to powstawanie mikrourazów pod skórą, pęknięcie drobnych naczyń krwionośnych i wynaczynienie się krwi. Wynaczyniona krew traktowana jest przez nasz system odpornościowy jako ciało obce i pobudza organizm do wytworzenia dużej ilości przeciwciał. To wymaga reakcji układu odpornościowego, który natychmiast zostaje aktywowany.

Działanie przeciwbólowe i lecznicze baniek jest następstwem drażnienia receptorów znajdujących się w skórze, mięśni i powięzi. Krew przepływająca przez rozszerzone naczynia oczyszcza tkanki ze szkodliwych produktów przemiany materii, prowadzi do odżywienia, odkwaszenia i lepszego utlenienia organizmu, a pobudzenie układu współczulnego i przywspółczulnego reguluje pracę narządów wewnętrznych.

​

Terapia bańkami zalecana jest jako dodatkowy środek pomocniczy w leczeniu wielu schorzeń. Najczęściej sięga się po nie w przebiegu infekcji górnych dróg oddechowych. Stawianie baniek wzmacnia osłabiony układ odpornościowy, łagodzi napięcia i redukuje stres.